In het vorige blog benadrukte ik het verhaal van de schoolleider over een nieuwe toekomst. Een narratief startpunt voor een veranderproces. En het belang van un-values gedurende dat proces, waardoor die nieuwe toekomst kan ontstaan. Nu wil ik de vrijwilligheid voor leraren om deel te nemen aan zo’n veranderproces benadrukken.
Nadat je als schoolleider je verhaal hebt verteld, zijn er altijd leraren die luid applaudisserend opstaan omdat ze met dat verhaal aan de slag willen. Met hen vorm je een groep, vaak een kleine groep die vanuit persoonlijke visie iets nieuws willen bouwen.
De rest van je team laat je met rust. Hen zet je niet onder druk of dwang, evenmin beticht je ze van ‘hakken in het zand’ of ‘remmers in vaste dienst’. Dat doet onnodig pijn en breekt je ambitie in de knop. Zij blijven hun belangrijke werk doen zoals altijd.
Zo creëer je aan de ene kant van je school een plek vol energie, creativiteit en innovatie, terwijl aan de andere kant de dagelijkse routine door kan gaan. Geef de innovatoren wel een podium. Niet om ze te eren, maar om ze het hele team te laten zien wat ze doen, waarom ze dat doen en wat het resultaat is. Ben erbij en geef het de rust en de tijd en je zult zien dat steeds meer leraren stappen zetten in de richting van die nieuwe toekomst.
#deruimte#education#leadershipdevelopment#leadership#leiderschap#leiderschapsontwikkeling
